منشأ نعناع فلفلی را آفریقای شمالی و منطقه مدیترانه می دانند. در طب سنتی چینی و ژاپن از نعناع فلفلی استفاده می شد. بر اساس متون کهن، نعناع فلفلی از 1500 سال پیش از میلاد مصرف خوراکی و دارویی داشته است.
این محصول از سال 1399 به عنوان عضوی از گروه دمنوشهای خالص در فروشگاه قرار گرفته است و ماده اولیه آن از نوع نعناع فلفلی -یکی از قویترین انواع نعناعها- است که در کنار خواص و اثرات مفیدی که برای بدن دارد با طعم خاص و مطبوع خود باعث ایجاد احساس خنکی در دهان میشود.
این گیاه، سال 1721 میلادی، در لیست رسمی دارویی انگلستان به عنوان گونه ی مستقلی با خاصیت درمان سرماخوردگی و سردرد ثبت شد. مصریان، نعناع فلفلی را کشت می کردند و برگ های خشک این گیاه در اهرام کشف شده اند. در اواسط قرن هجدهم، نعناع فلفلی به منظور خواص دارویی اش در غرب اروپا و انگلستان کشت شد.
یونانیان باستان، نعناع فلفلی برای درمان سکسکه مفید می دانستند.
70 درصد نعناع فلفی دنیا در ایالات متحده آمریکا تولید می شود.
ارسطو در نوشته های خود از نعناع فلفلی به عنوان تقویت کننده قوای جنسی نام برده است.
طرز تهیه و مصرف دمنوش نعناع فلفلی:
نقد و بررسیها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.